Παιχνίδι με τις λέξεις

Cadmium Orange on White - Callum Innes, 1997

"πορτοκάλι, φοβοφοβία και βόλτα"

Το παιχνίδι αυτό δεν είναι σαν τα άλλα παιχνίδια όπως το κρυφτό. είναι ένα παιχνίδι χωρίς κανόνες και όπου σου δίνει την ευκαιρία να εκφράσεις τις ιδέες σου μέσα από μια μικρή ιστορία. Να λοιπόν η δική μου ιστορία με τις λέξεις πορτοκάλι, φοβοφόβια (η φοβοφόβια είναι δικιά μου λέξη σημαίνει ότι κάποιος φοβάται τα πάντα) και βόλτα.

Κάποτε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας ζούσε ένα φρούτο. Το έλεγαν Λίλη και ήταν μανταρίνι.
Μια μέρα η Λίλη πήγε βόλτα στο χωριό των πορτοκαλιών που είχε ακούσει τόσα καλά λόγια για αυτό. Το θέαμα που αντίκρισε ήταν μοναδικό, ασύλληπτο, εκθαμβωτικό. Είδε μια χώρα γεμάτη από λουλούδια, δέντρα πράγματα που δεν τα είχε ξαναδεί ποτέ γιατί στην πόλη που ζούσε τα μόνα λουλούδια που έβλεπε ήταν αυτά που γεννιόνταν τα νέα μωρά. Τότε πήρε μια απόφαση: να μείνει για πάντα σε αυτό το χωριό. Το μόνο κακό ήταν ότι για να μείνεις σε αυτό το χωριό έπρεπε να είσαι απαραίτητα ΠΟΡ-ΤΟ-ΚΑ-ΛΙ. Τότε γύρισε απογοητευμένη στο σπίτι της και την επόμενη ημέρα πήγε σε ένα γιατρό, όχι επειδή ήταν άρρωστη αλλά επειδή ήθελε να μάθει αν γινόταν να κάνει μία αλλαγή φύλλου, δηλαδή από φύλλα μανταρινιού να έχει φύλλα πορτοκαλιού. O Γιατρός τότε της είπε ότι αυτό που ζητάει θα μπορούσε να γίνει και κάπως αλλιώς. Τότε η Λίλη ρώτησε πως θα γινόταν και ο γιατρός της είπε ότι θα μπορούσε με μια μικρή και πιο ακίνδυνη ένεση να πάρει λίγο από το χυμό της και να το βάλει μαζί με λίγο χυμό ενός δωρητή πορτοκάλι για λίγες μέρες και μετά θα το έβαζε ενδοκουκουτσίως, δηλαδή μέσω των κουκουτσιών, πάλι στο μανταρίνι. Τότε το μανταρίνι χάρηκε πολύ και ευχαρίστησε το γιατρό και έκλεισε ραντεβού για μια άλλη ημέρα για να κάνει κάποιες εξετάσεις και να δουν αν η Λίλη έχει κάποιο πρόβλημα που θα τους απαγορεύσει να αρχίσουν αυτή τη διαδικασία.
Μετά από λίγο καιρό η Λίλη πήγε πάλι στο γιατρό. Της έκανε κάποιες εξετάσεις και είδε ότι τα κουκούτσια της έχουν την ασθένεια της φοβοφοβίας. Μόλις το άκουσε αυτό η Λίλη τρόμαξε. Τότε ο γιατρός της είπε ότι αυτό δεν ήταν και τόσο σοβαρό. Της είπε ότι απλά τα κουκούτσια της φοβόντουσαν τα πάντα. Βέβαια αυτό θα είχε κάποιες επιπλοκές στην όλη αυτή διαδικασία, αλλά ευτυχώς για εκείνη ήταν ιάσιμο.
Μετά από ένα μήνα θεραπεία η Λίλη ήταν έτοιμη για την αλλαγή της. Όταν τελείωσε η διαδικασία το πορτοκάλι –μανταρίνι Λίλη ήταν έτοιμο να πάει στο πορτοκαλοχώρι. Μόλις πήγε ένα μικρό και χαριτωμένο πορτοκαλάκι την ξενάγησε στο χωριό. Μόλις τελείωσαν την πήγε στο νέο της σπίτι. Μόλις το είδε έπαθε σοκ. Ήταν το πιο ωραίο σπίτι που είχε δει.

..............................................
Μετά από λίγα χρόνια η Λίλη παντρεύτηκε και γέννησε δύο υπέροχα πορτοκαλομανταρινάκια, τη Πόρτο και τον Ρίνι.
Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!!!!!!!!!!!!!